Z albumu Pana Franciszka Romana

Ochotnicza Straż Pożarna w Sokołowie Podlaskim 

- Sekcja Dramatyczna

Pamiątkowe zdjęcia OSP Sekcji Dramatycznej, na nich można zauważyć Pana Franciszka Romana, który w wolnym czasie od pracy z zamiłowaniem oddawał się teatrowi...

 Nawet podczas pozowania do zdjęcia, po kolejnej udanej premierze, wszyscy jeszcze grali...

powiększenie»

...niech spektakl trwa!

W okresie niepodległej Polski...

"OSP prowadziła bardzo wszechstronną działalność nie tylko dotyczącą spraw pożarnictwa i ochrony przeciwogniowej. Odgrywała ona wiodącą rolę na niwie kulturalno-rekreacyjnej, wychowawczej i społecznikowskiej. Na polu kultury szczególnie widoczna była Sekcja Dramatyczna, działająca od 1917 r. jako Koło Miłośników Sceny i Sportu. Początkowo grano jedno - dwu aktówki w pracowni ślusarskiej Wilhelma Szulca przy ulicy Kosowskiej. 

W przestawieniach brali udział: Maria Raciborska, Hanna Raciborska, Leokadia Tybura, Józefa Wyganowska, Aleksander Langowski, Roman Tybura, Arkadiusz Gulik, Mieczysław Jastrzębski i inni. Kołu patronował Franciszek Raciborski, późniejszy burmistrz Sokołowa a reżyserował Alfred Głowacki. W 1925 r. Koło przekształciło się w Sekcję Dramatyczną przy OSP. Sztuki wystawiane były w szczupłej i nie opalonej remizie strażackiej przy ul. Kosowskiej. 

W 1925 r. Koło przekształciło się w Sekcję Dramatyczną przy OSP. Sztuki wystawiane były w szczupłej i nie opalonej remizie strażackiej przy ul. Kosowskiej.

Następnie od 1928 r. dzierżawiono pomieszczenia Domu Ludowego przy ulicy Długiej. Prawdziwy rozkwit sekcji nastąpił w latach 30-tych, kiedy znaleziono przyzwoite warunki lokalowe w oddanym do użytku w 1930 r. budynku dla potrzeb magistratu i OSP w rozwidleniu ulic Długiej i Repkowskiej. Sekcja Dramatyczna zaopatrzona była w bogato wyposażoną rekwizytornię, fortepian, odbiornik radiowy, wyposażenie dwóch świetlic oraz barek z napojami i słodyczami przy sali widowiskowej.

Prezesem sekcji od chwili jej powstania był Alfons Ostachowicz, reżyserem Zygmunt Baltaziuk, dekoratorem Tadeusz Brzeziński -nauczyciel. Istniał też liczny chór prowadzony przez Józefa Szwaba -nauczyciela. 

Grano różnorodne sztuki: dramaty, komedie, farsy, operetki, rewie, widowiska historyczne i ludowe. Wystawiono m.in. Damy i Huzary, Krakowiaków i Górali, Łobuzowian, Przedmieścia, Kościuszko pod Racławicami, liczne pastorałki. 

Sekcja ta zorganizowała w okresie międzywojennym około 70 przedstawień, widowisk, akademii z okazji uroczystości państwowych, a także wiele majówek, zabaw, loterii, zbiorowych wycieczek nad Bug i innych imprez."  -  str. 529 Sokołów Podlaski Dzieje miasta i okolic. Rok 2006.

Nagle spektakle Sokoła przerwała II wojna światowa...

Wokół zniszczenia, zniszczenia i zniszczenia... w cukrowni hitlerowcy podłożyli ładunki wybuchowe w strategicznych miejscach dla fabryki i tu też zniszczenia...

Utrata najbliższych... jednak trzeba było żyć dalej. Trudne to wszystko dla mnie do wyobrażenia, a cóż dopiero zastana rzeczywistość... koszmarowi wojny koniec.

Wystawianie spektakli kontynuował teraz amatorski teatr przy Świetlicy w Cukrowni. 

Zespół Teatralny 

Cukrowni "Sokołów" w Sokołowie Podlaskim

I miejsce na Woj. Eliminacjach Zespołów Amatorskich Woj. Warszawskiego w Siedlcach.

Brał w niej udział mój sąsiad Pan Marian Kryszczuk (na zdjęciu trzeci od lewej). Fot. autor nieznany.