Z albumu Pana Adolfa Buchalskiego (2)

Rok 1936. Widok ogólny na zabudowania Cukrowni. 

Od lewej. Ten trzypiętrowy budynek z roku 1904 przerwał do tej chwili w niezmienionym kształcie. Czy przetrwa rewolucyjne zmiany tu czynione - w roku 2010 i następnych latach?

Wysoki komin - podminowali i wysadzili hitlerowcy w roku 1944. Uczynili podobnie z innymi zabudowaniami i urządzeniami cukrowni. Nawet podpalili hałdy węgla.

Powracając do lat trzydziestych...

Rok 1936. Wyparki i warniki.

W wyparkach sok był zagęszczany przez odparowanie wody. Do ogrzewania stosowano parę wodną. Odparowanie było możliwe w aparatach zamkniętych w temperaturze wrzenia, pod ciśnieniem atmosferycznym. Następnym etapem była krystalizacja cukru w warnikach krystalizatorach z mieszadłami. Następnie było czyszczenie i odwirowanie w wirówkach kryształów cukru. Ostatnim etapem było suszenie, chłodzenie, przesiewanie i workowanie - pakowanie. W takiej postaci cukier był magazynowany. Odpadem produkcyjnym był gęsty (o zawartości ok. 50% cukru), brunatny syrop, zwany melasą. Ma zastosowanie w branży farmaceutycznej, ale może służyć także jako pasza.

Poszczególne procesy technologiczne były poddawane kontroli przez zakładowe laboratorium.

Rok 1936. Inne warunki panowały na błotniarkach. Woda, para i błoto... W latach trzydziestych ręcznie usuwano osad z filtrów i wynoszono go przed budynek. Wygląd tego miejsca...

Rok 1936. Waga cukrowni.

Rok 1936. Wnętrze pakowni - cukier w workach.

Rok 1936. W magazynie.

Rok 1936. Biuro Cukrowni "Sokołów" zimą.