MDK Mińsk Mazowiecki. - (Wszystkie prace zaginęły)
1995
-
Folder o Węgrowie

Folder
wydany w grudniu 1995 roku; bez konsultacji ze mną - byłem autorem większości fotografii.
Wydruk prac jak widać - niedbały. Podobnie postąpiono
z pocztówkami, z ilustracjami moimi zdjęciami kalendarzy, planu miasta -
wydanych przez Urząd Miasta Węgrowa. Dlatego zaniechałem współpracy w
tego typu projektach. Rozważałem już (jeszcze nieśmiało z pewną dozą,
że to niemożliwe...) popularyzację fotografii
w Internecie.
Galeria
z jednodniowego pleneru m.in. z tymi zdjęciami Węgrów'95:


1996
-
WĘGRÓW


Wydawcy:
Urząd Miejski w Węgrowie i Towarzystwo Miłośników Ziemi Węgrowskiej
na 550_lecia Węgrowa - wznowienie folderu z przed 5 lat. Dokonano wydania
poza moją wiedzą - byłem autorem zdjęć.
1996
- TREBLINKA

Plakat
wystawy Treblinka na Zamku w Liwie - w galerii "Hall" -
kwiecień 1996 r.
Dalsze
wystawy:
1996 maj "Portrety ze starego albumu" - WOK
1996 czerwiec "Opowiadanie IV" - WOK
1996 wrzesień "Przemijanie" - WOK
1997 styczeń "Sobotni spacer"
- WOK
1997 wrzesień "Porozumienie" - WOK
1997 październik "Treblinka w dwunastu obrazach" - WOK
1997
- Cmentarze Ziemi Liwskiej
Wystawa zbiorowa członków WKF -
Węgrowskiego
Klubu Fotograficznego
...
i wernisaż w Galerii WIEŻA na Zamku w
Liwie. Rok 1997. Na zdjęciach Koledzy: Roman Postek i Paweł
Terlikowski.
Kolejne wystawy:
1997 listopad "Listopadowa impresja" - WOK
1997 grudzień "Pocztówki z Tatr" - WOK
1997
- Życie Warszawy - dodatek, Fotopanorama bit-ŻYCIE
FOTOGRAFIA
STEREOSKOPOWA
bit-ŻYCIE
17 listopada 1997 r.
Czarodziejskie okulary do zdjęć z głębią
Wszystkim miłośnikom fotografii chcielibyśmy przedstawić możliwość wykorzystania
komputera do wykonywania fotografii trójwymiarowych. Za jego pomocą można tak obrobić normalnie wykonane zdjęcia, aby sprawiały wrażenie trójwymiarowych obrazów.
Krzysztof
Jakubik
Zmysł wzroku (na podobnej zasadzie jak zmysł słuchu) umożliwia rozpoznanie odległości, w jakiej znajduje się
obserwowany przez nas obiekt. Pozwala również dostrzec przestrzeń i ocenić wzajemne
odległości przedmiotów w niej umieszczonych. Ta właściwość oczu i uszu — organów o
dwukanałowej konstrukcji pozwała na lepszą orientację w otaczającym nas świecie i umożliwia bardziej złożone procesy
poznawcze. Normalne fotografie umożliwiają obserwację sfotografowanego obiektu tylko w dwóch wymiarach. Aby
otrzymać trzeci wymiar w fotografii, trzeba wykorzystać wspomnianą dwukanałowość konstrukcji oka ludzkiego. W tym celu należy wykonać tzw. stereopary.
Stereopara.
Fot. Michał Kurc
Stereopara to
dwa zdjęcia
tego samego obiektu. Na pierwszy rzut oka wyglądają one identycznie, ale po bliższym przyjrzeniu się można
zauważyć, że każde z nich odzwierciedla rzeczywistość widzianą z
innego punktu. Aby wykonać stereoparę, należy sfotografować obiekt do obserwacji, a następnie aparat przesunąć w prawo lub w lewo o tzw. bazę (6.5 cm — taki jest rozstaw oczu człowieka). Po przestawieniu
wykonujemy drugie zdjęcie. W ten sposób otrzymujemy dwie fotografie tego samego przedmiotu. Później w ciemni wykonujemy odbitki o podstawie 6.5 cm, które kładziemy obok siebie (lub naklejamy na karton) i oglądamy za pomocą przeglądarki
stereoskopowej. Zamiast przeglądarki do obserwacji można zastosować dwie
soczewki o mocy 10 dioptrii. Osoby, które potrafią tak „przewracać" oczami, że widzą obraz z tzw. stereogramów, będą mogły obyć się bez przeglądarki. Do
wykonania stereopary można także wykorzystać specjalny
aparat
stereoskopowy,
który ma dwa obiektywy i od razu wykonuje zdjęcia przesunięte o odpowiednią bazę. Innym rodzajem zdjęć
stereoskopowych są anaglify. Efektem końcowym jest obraz trójwymiarowy, ale czarno-biały.
Wykonanie anaglifu polega na umieszczeniu w jednym polu dwóch obrazów
stereoskopowych w ten sposób, że każdy obraz jest jednobarwny, ale w różnym od siebie kolorze. Barwy są dopełniające, np. zielone i
czerwone. Oglądanie ich odbywa się przez okulary z filtrami tej samej barwy co obrazy. Selektywność poszczególnych filtrów sprawia, że każde oko widzi właściwy obraz.
Do wykonywania i
oglądania anaglifów
może posłużyć komputer. Eksperymentującemu miłośnikowi fotografii umożliwi on poszerzenie zaplecza sprzętowego. Jedynym warunkiem jest posiadanie
komputera z graficznym systemem operacyjnym i kolorowym monitorem. Anaglify mają więcej zalet niż stereopary. Mogą być dowolnej wielkości, podczas gdy wielkość stereopary ograniczona jest przez bazę do 6.5 cm podstawy.
Tworzenie anaglifów za pomocą komputera umożliwia dodatkowo szybką wizualizację efektu swojej pracy, można dokonać
poprawek (np. wyostrzyć zdjęcie) i wydrukować taki plik graficzny. Przy drukowaniu należy jednak zwrócić uwagę na to, aby były dobrane odpowiednie barwy, bowiem nie wszystkie kolorowe drukarki idealnie
odzwierciedlają kolory z monitora. Jedyną wadą anaglifów jest to, że przedstawiane za
pomocą nich zdjęcia są czarno-białe. Do stworzenia anaglifu za pomocą komputera można
użyć programu Paint Shop Pro (http://www.jasc.com). Należy zeskanować oba zdjęcia stereo-pary, z których chcemy
stworzyć anaglif i nadać im nazwy „LEWY" i „PRAWY". Pierwsze z tych zdjęć trzeba
wprowadzić do programu Paint Shop Pro i używając opcji Co-lors-Adjust-Red/Green/Blue tak zmienić odcień zdjęcia, aby na ekranie było widać
tylko odcienie zielonego i czarne-go. korzystając z czerwonego filtru trzeba tak operować
wartościami R/G/B, aby na ekranie było widać jednolitą ciemną szarość. Tak samo należy
postępować ze zdjęciem „PRAWY", które musi mieć kolor czerwony (korygować za
pomocą filtru zielonego).
Zdjęcia
zapisujemy na dysku. Jesteśmy już gotowi do stworzenia właściwego anaglifu. Oba zdjęcia trzeba wczytać do programu Paint Shop Pro. Później należy wybrać opcję Image-Arithmetic. W oknach „Source image #1" i „#2" powinny być nazwy plików „LEWY" i „PRAWY". Następnie trzeba w oknie Function wybrać opcję
Difference i nacisnąć OK. Na ekranie pojawi się obrazek
czerwono-zielony, lekko rozmazany. Wówczas należy przyłożyć do oczu
okulary filtrujące
i podziwiać stworzone przez siebie zdjęcie trójwymiarowe. Trzeba jeszcze wspomnieć, że aby tworzyć anaglify,
niekoniecznie musimy bawić się w cały proces obróbki zdjęć czarno-białych. Można sfotografować interesujący nas obiekt (pamiętając o
przesunięciu o bazę) używając filmu kolorowego, tak naświetlony film oddać do obróbki w laboratorium, a zdjęcia pozbawić,
koloru podczas skanowania lub w programie Paint Shop Pro. Jak zdobyć okulary z filtrem do oglądania anaglifów? Można poszukać ich w sklepach lub na giełdach fotograficznych, można
także zrobić je samemu. W tym celu należy przygotować szablon w kształcie okularów i dwa filtry — szkiełka lub plastiki (koloru zielonego i czerwonego) do umieszczenia w otworach. Jako filtry wykorzystujemy
uszkodzone wkłady do reflektorów albo robimy/je sami (wystarczy dwie nie naświetlone, ale wywołane klatki fotograficznego filmu
czarno-białego zabarwić na zielono i czerwono barwnikiem, np. do pisanek). jest to chyba
najprostsza i najtańsza metoda.
>>>
Dziękuję panu Michałowi Kurcowi, instruktorowi fotografii w Węgrowskim Ośrodku
Kultury za udzielenie informacji. Osoby zainteresowane opisaną techniką mogą wysyłać listy e-mail pod adres:
rafkurc@po-lbox.com.
AI Bit Życie (lub Bit-Życie) to historyczny, bezpłatny, cotygodniowy dodatek o tematyce komputerowej, który ukazywał się w ramach popularnych dzienników regionalnych "Życie Warszawy", "Życie Częstochowy" i "Życie Radomskie" – był to dodatek skierowany do osób zainteresowanych nowymi technologiami i komputerami.
Czym było: Bezpłatny dodatek gazety.
Treść: Artykuły, porady, recenzje z świata komputerów i technologii.
Dla kogo: Czytelników lokalnych dzienników (Warszawa, Częstochowa, Radom) zainteresowanych tematyką
IT.
Charakter: Popularyzacja wiedzy o komputerach w latach, gdy rynek IT dynamicznie się rozwijał.
1998
- Bitwa pod Węgrowem

Opracowanie,
projekt
plakatu i katalogu: Michał Kurc.
1998
-
Popularyzacja fotografii w
Internecie


1998
- Pokonkursowa wystawa
Podlaska
wieś na starej fotografii

Wystawa
-pokłosie konkursu, obrazująca Podlasie w okresie od XIX w. do 1944 r. Wykonałem
ponad 300 reprodukcji i powiększeń oraz katalogi
i plakaty. Przepiękny zbiór
fotografii z tamtych lat.
1998
- Wystawa CMENTARZE ZIEMI LIWSKIEJ

Wystawa
Cmentarze Ziemi Liwskiej Węgrowskiego Klubu Fotograficznego - w
WOK 1998 r. *|
_____________________
*|Plakaty
i katalogi do wystaw tu prezentowanych są mojego autorstwa.
1998
- WĘGRÓW PRZESZŁOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ MIASTA

W
przedmowie do tego opracowania czytamy:
Dzieje Węgrowa znane są już dzięki monografii miasta i regionu opublikowanej w 1991 roku oraz wielu pomniejszym rozprawom i
przyczynkom o charakterze naukowym, popularnonaukowym i wspomnieniowym. Niemniej, z uwagi na całkowite wyczerpanie nakładu monografii warto je przypomnieć choćby w skrótowej formie z podaniem selektywnej
bibliografii...
Węgrów
- we wrześniu 1998 r.