I nie dotrzymałem słowa.

Dawny Elżbietów, dawna Cukrownia... 

Elżbieta Hirschmann z chwilą kupienia dóbr Sokołowa i Przeździatki, zapoczątkowała nowy rozdział w historii Sokołowa. Budowa cukrowni w 1845 roku i jej ciągła modernizacja, spowodowała ożywienie życia gospodarczego miasta i okolic. A wyśmienita jakość cukru nagradzana wielokrotnie na międzynarodowych wystawach np.: złoty medal w 1849 r. w Petersburgu, srebrny medal w 1857 r. w Warszawie, złoty medal w 1878 r. w Paryżu, srebrny medal w 1883 r. w Moskwie... była wyjątkową promocją "Elżbietowa" w Sokołowie.

Po wielu latach... nadszedł teraz czas na ożywienie życia tu, w dawnym Elżbietowie. 

Patrząc przez szybę autobusu (Mieszkam od 1988 r. w Węgrowie) na zabudowę Cukrowni i na trzydzieści cztery lata mojego życia tutaj, zapisanych po części w galerii "Sokołów Podlaski - z tamtych lat" - gdzie radość i beztroska lat młodości ma tu swoje opowiadanie, które choć skrupulatnie zatapia w niepamięć czas, jednak pozostawiam w niej, ten okruch z życia Przeździatki, Cukrowni i Sokołowa, dla Sokołowian tu mieszkających i dla Tych poza granicami miasta, tam gdzieś daleko...

Postscriptum

Nie tylko dwa dni + jeszcze jeden dzień jesienny zamykający eAlbum. Dwa dni w Sokołowie Podlaskim

Na Adaśku "złota polska jesień" 
Na skwerze im. Adama Mickiewicza w Sokołowie Podlaskim postanowiłem utrwalić kilka scen "sokołowskiej złotej jesieni".

Miłą niespodzianką było spotkanie grupy fotograficznej z pobliskiej szkoły. Młodzieńczy entuzjazm i wielość pomysłów miłośników fotografii - ich spostrzegania przestrzeni ograniczał tylko kadr. Poczułem się bardzo młodo...:)
Przy każdej okazji: Pozdrawiam i życzę Wam pięknej fotograficznej pogody, pasji fotografowania. Do następnego miłego spotkania.

Powracając do "sokołowskiej złotej jesieni" dwa ujęcia: