Pamiątka śmierci Jezusa

Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. podczas oglądania w TVP audycji telewizyjnej z 1983 roku pt. Świadkowie Jehowy z cyklu: "Religie i Kościoły w Polsce" zapamiętałem ten obraz - uczestniczący w Pamiątce nie spożywali, a tylko przekazywali sobie, z ręki do ręki, talerzyk z chlebem i kielich z czerwonym winem - poza jedną osobą która spożyła chleb i piła wino.

Kto przekonał "wielką rzeszę" do nie-spożywania? 

Wielu Świadkom zadałem pytanie: Do kogo Pan Jezus powiedział: 

- "Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz." - Jana 10:16?

Odpowiedź była jednomyślna: - "Jezus powiedział te słowa do swoich wiernych uczniów, do 'ostatka' ".

Tylko, czy ta odpowiedź była zgodna z Biblią?

Należy zauważyć, że w 1935 roku Strażnica upowszechniła tekst z dodaniem osiem dogmatycznych wyrazów w wersety Jana 10:14-16, zmieniając treść słowa Bożego, wprowadzając w ten sposób naukę o nie-spożywaniu, cytuję:

„Niewątpliwie nastał więc czas na zgromadzenie „drugich owiec”, a nie na powszechne zgromadzanie ostatka dziedziców Królestwa. W celu wskazania na ten fakt w dniu 30 maja 1935 roku została wyjawiona prawda dotycząca tych „drugich owiec”. Okazało się, że „wielka rzesza”, którą dziewiętnaście wieków temu apostoł Jan oglądał w widzeniu i opisał w Objawieniu 7: 9-17, miała się składać z „drugich owiec”, powołanych do życia wiecznego w obejmującym całą ziemię raju, jak to wyraźnie powiedziano w Strażnicy na stronie 250, paragrafy 33, 34 drugiego artykułu o „Wielkim ludzie” (wydanie ang. z 15 sierpnia 1935): Członkami wielkiego ludu, czyli klasy Jonadaba, są widocznie ci, których Jezus nazwał „drugimi owcami”. Jezus powiedział do swych wiernych uczniów, do ostatka:

 „Jam jest dobry pasterz i znam swoje [owce], i moje [ostatek] mnie znają (...) Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni [członków domu królewskiego]; również i te [ziemską klasę owiec] muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.” - Jana 10: 14-16
Wszyscy, którzy przychodzą do organizacji Jehowy i w niej pozostają, muszą tworzyć jedną zgodną owczarnię, bez względu na to, czy są w niebie, czy na ziemi.” - Życie wieczne w wolności synów Bożych str. 97.

I tekst z Biblii:

"Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz." - Jana 10: 14-16

Wypowiedział w/w słowa do wszystkich zgromadzonych, dlatego powstał rozłam między Żydami: "Tedy znowu powstał rozłam między Żydami z powodu tych słów. I wielu z nich mówiło: Demona ma i szaleje. Dlaczego go słuchacie?" - Jana 10:19,20

Należy nadmienić, że do tamtego czasu Pan Jezus zgromadzał owce zaginione tylko z domu Izraela, a następnie miały być zgromadzane „inne owce”, niech poświadczy to Słowo Boże:

Pierwsze owce

 Owce z domu Izraela:

- "Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela." - Mateusza 15: 24 

- "Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie. Ale raczej idźcie do owiec, które zaginęły z domu Izraela." - Mateusza 10: 5,6

- "Wy wiecie, że dla Żyda przestawanie z ludźmi innego plemienia lub odwiedzanie ich jest niezgodne z prawem; lecz Bóg dał mi znak, żebym żadnego człowieka nie nazywał skalanym lub nieczystym" - Dzieje Apostolskie 10: 28.

Drugie owce

Owce z poza domu Izraela - inne owce:

- "A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, stąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego;” - Dzieje Apostolskie 10: 44,45

- "Wtedy Paweł i Barnaba odpowiedzieli odważnie i rzekli: Wam to najpierw miało być opowiadane Słowo Boże, skoro jednak je odrzucacie i uważacie się za niegodnych życia wiecznego, przeto zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi " - Dzieje Apostolskie 13: 46,47

Jak można zauważyć nauka o "ostatku", który ma prawo czynnego udziału w Pamiątce jest niebiblijna i stąd wiele pytań i rozterek Świadków Jehowy.

Byłem  bardzo zdziwiony, że przestawienie się Świadka Jehowy z czynnego uczestniczenia w Pamiątce na obserwatora nie było czymś zaskakującym, wręcz przeciwnie – "wielu uczyniono to z radością" -  Strażnica nr 9, 1994 str. 28.

Rok 1925

W Polsce

... „W zborze warszawskim już od pewnego czasu zaznaczało się rozdwojenie, ale dla zachowania pozorów jedności zgromadzano się razem. Problem ujawnił się z całą ostrością w roku 1925, w okresie Pamiątki. Z trzystuosobowego zboru zaledwie około 30 lojalnych obchodziło ją zgodnie z zaleceniami Towarzystwa.(...)

W całym kraju część braci służyła Bogu przede wszystkim ze względu na nagrodę w niebie, którą według swego przekonania mieli otrzymać najpóźniej w roku 1925. Kiedy ten rok minął, wielu osłabło duchowo lub nawet odpadło.(...)

Po tamtych przełomowych chwilach działalność pod przewodnictwem „sługi wiernego i roztropnego” trzeba było rozpoczynać niemal od podstaw.”  - Rocznik Świadków Jehowy 1994 str. 188 i 189.

Pisząc, że wielu osłabło duchowo lub nawet odpadło. Oczywiście - oni - wzmocnieni duchowo - prawdą w tym temacie, nie chcieli uczestniczyć w dalszym głoszeniu fałszywej nauki Rutherforda. Mieli tego dość... Prawda dała im duchową wolność.

Z biegiem lat: "Wielka rzesza" doszła do wniosku"

Rok 1932

„Szczególnie od uroczystości Wieczerzy Pańskiej, odbytej w niedzielę 20 marca 1932 r. po zachodzie słońca, wielka rzesza ludzi podobnych owcom -„drugie owce” Właściwego Pasterza, Jezusa Chrystusa, przychodzą na tę coroczną uroczystość, jednak nie spożywają symboli, ale są jedynie obserwatorami...
„Wielka rzesza” drugich owiec nie spożywa tych symboli, ponieważ doszła do wniosku, że nie należy do zboru Izraelitów duchowych.” - Bądź wola Twoja str.143 i 144 

Rok 1935

Dowiedziałem się, że spożywanie "emblematów" przysługiwało raczej gorliwym głosicielom pełno czasowym - tak wielu rozumiało i wyobrażało sobie czynny udział w Pamiątce, np: 

"Do tej pory na dorocznej Pamiątce śmierci Jezusa spożywałam emblematy - przaśny chleb i czerwone wino. Chociaż wtedy uważano, iż należy tak postępować, szczególnie jeśli ktoś jest gorliwym głosicielem pełno czasowym, nigdy nie byłam całkowicie przekonana co do swej nadziei niebiańskiej. W roku 1935 zrozumieliśmy, że odbywa się zgromadzanie wielkiej rzeszy, mającej nadzieję życia wiecznego na ziemi. Wielu z nas z radością uświadomiło sobie swą przynależność do tej klasy i przestało spożywać emblematy (Jana 10:16,NW; Objawienie 7:9,NW)” -  Strażnica nr 9, 1994 str. 28.

Rozterki i niepewność Świadków Jehowy

Publikowane materiały pochodzą z mojego archiwum.