Rok 1974

Obecnie cukrownia im. Fr. Malinowskiego w Sokołowie Podlaskim jest największą cukrownią na Mazowszu i jedną z większych w Polsce. Cukier wyprodukowany w Sokołowie sprzedawany jest na rynku krajowym, część kierowana jest na eksport do wielu krajów.

Kotłownia.

HISTORIA CUKROWNI IM. FR. MALINOWSKIEGO  
W SOKOŁOWIE PODLASKIM /skrócona/                                      (2)

Urządzenia do oczyszczania soku buraczanego...

Chwila odpoczynku.

Oczyszczony sok był poddawany krystalizacji...

Pierwsze kryształy cukru

Pracownicy cukrowni im. Fr. Malinowskiego w Sokołowie Podlaskim, którzy swoją praca wnieśli duży wkład w odbudowę i organizację zakładu w latach powojennych.

Tadeusz Brzozowski – stolarz modelarz, członek PZPR, odznaczony Odznaka Przodownika Pracy.

Adolf Buchalski – kierownik placu – rencista, członek PZPR, działacz społeczny, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz wieloma wyróżnieniami.
Kazimierz Dąbrowski – tokarz, wyróżniony dyplomem uznania.
Antoni Imieliński – główny mechanik, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony min. Brązowym Krzyżem Zasługi.
Antoni Jachimczuk – stolarz, emeryt, członek PZPR, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jan Jabłoński – ślusarz, członek PZPR, posiada Odznakę Przodownika Pracy. Działacz społeczny.
Józef Jaworski – ślusarz, emeryt, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony działacz OSP.
Mieczysław Młynarczuk – ślusarz, działacz społeczny, członek Rady Rob. wyróżniony.
Antoni Modzelewski – ślusarz, emeryt, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony.
Aleksander Pruszkowski – monter, emeryt, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony.
Franciszek Roman – inspektor surowcowy, członek PZPR, działacz społeczny wyróżniony.
Strubel Jan – ślusarz, członek PZPR, wyróżniony m.in. Złotą Odznaką Przodownika Pracy, Brązowy i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal X-lecia. Złota Odznaka Zasłużonego dla woj. warszawskiego i Odznaka Racjonalizatora, Odznaka Przodownik Pracy Socjalistycznej.
Tadeusz Skrzeszewski – ślusarz, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony m.in. Odznaką Przodownika Pracy.
Henryk Siwiński – ślusarz, członek PZPR, posiada Odznakę Przodownika Pracy.
Kazimierz Tepli – II mechanik /nie żyje/ były członek PZPR, wyróżniony Odznaką Przodownika Pracy.
Antoni Wochna – ślusarz, emeryt, członek PZPR, wielokrotnie wyróżniony m.in. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Stanisław Krawczyk – gł. księgowy, emeryt, Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Ponadto za odbudowę zakładu Złote Krzyże Zasługi otrzymali: 

inż. Józef Wich – kierownik odbudowy.
inż. Bolesław Grzybowski – dyrektor cukrowni w latach 1948-1952.
Inż. Mirosław Kowalewski – naczelny inżynier.

Ludzie dobrej roboty

W l971 r. 11 pracowników litycznych zostało odznaczonych: 

Odznaką Zasłużonego Pracownika Socjalistycznej Pracy

Maczuga Antoni – murarz, mistrz wirowni
Rochulski Edward – elektryk.

Odznaką Przodownika Pracy

Grądzki Tadeusz – mistrz wyparki
Strąk Roman – spawacz – gotowacz
Śliwiński Henryk – ślusarz
Pencak Michał – gotowacz II cukrzycy
Księżopolski Eugeniusz – kotłowy
Kaniuk Stefan – maszynista parowozowy
Kanabrodzki Tadeusz – monter wag
Jaszczuk Czesław - ślusarz
Jarmoliński Józef - monter sprzętu ciężkiego.

W roku 1973 Odznaką Przodownika Pracy Socjalistycznej wyróżniono 17 pracowników.
Pracownicy aktualni wyróżniający się w pracy zawodowo-społecznej.

Ludzie dobrej roboty

Kościańczuk Kazimierz – ślusarz brygadzista
Kaczor Józef – ślusarz brygadzista
Śliwka Henryk – ślusarz brygadzista
Mateusiak Franciszek – elektryk
Jarmoliński Józef – ślusarz brygadzista
Chomka Janina – robotnica
Grudziewski Zdzisław – ślusarz operator
Kusak Jan – spawacz
Chiczewski Antoni – kierowca
Prokurat Wiesław – murarz
Czarnocki Stanisław – robotnik za i wyładunkowy.

...

Laboratorium zakładowe.

 Na zdjęciu Pani Irena Waszkiewiczowa.

...

...

Pakownia.

Po odwirowaniu kryształki cukru trafiają do pakowni.

...

Magazym cukru i...

Magazyn cukru - robił na mnie imponujące wrażenie. Aż chce się policzyć ile worków jest ułożonych na siebie - jak wytrzymały jest worek papierowy? Pierwszy worek wytrzymuje nacisk ponad 3250 kg - licząc, że w jednym worku jest 50 kg cukru.

Pewna ilość  krajanki buraczanej po procesie dyfuzji trafia do suszarni...

... jest suszona i sprzedawana jako pasza dla zwierząt gospodarskich.

Poniżej...

na widocznej panoramie, od prawej widoczny obudowany taśmociąg, którym jest transportowana krajanka po przerobie do suszarni, a następnie jako susz do magazynu.

Po kampanii kotłownia w dalszym ciągu pracowała ogrzewając pomieszczenia fabryczne

oraz budynki mieszkalne na osiedlu.

Rozwój osady cukrowniczej

Do 1945 r. osada cukrownicza składała się z 11 domków /w tym 3 drewniane/ bez światła i wody. Równocześnie z rozwojem zakładu produkcyjnego następowała poprawa warunków socjalno-bytowych oraz kulturalnych załogi. W pierwszych latach powojennych wybudowano budynek przedszkola na 60 miejsc, świetlicę, która również spełniała rolę sali kinowej, stołówkę na 60 miejsc, zastępczy hotel – barak na 34 łóżka, 4 budynki mieszkalne dla 45 rodzin, ambulatorium przyzakładowe, stadion sportowy. Dzielnica otrzymała wodę i światło.
Od 1958 r. kontynuowano budownictwo mieszkaniowe, z funduszu zakładowego. Do 1968 r. wybudowano sześć domów dla 53 rodzin. W 1969 r. oddano do użytku następny budynek 14-to rodzinny. W 1970 r. ukończono budowę hotelu robotniczego na 146 łóżek. W 1972 r. pracownicy otrzymali dwa 14-to rodzinne bloki mieszkalne. 1972/73 oddano do użytku 14 rodzinny dom po kapitalnym remoncie. Obecnie realizuje się kapitalny remont 14-to rodzinnego domu mieszkalnego oraz załatwia się formalności dotyczące budowy nowego bloku mieszkalnego.
W całym okresie rozbudowy szczególnie w latach ostatnich prowadzi się konserwację i remonty mieszkań pracowniczych.

Czyny społeczne

Czyny społeczne mają swoją głęboką tradycję w Cukrowni. Natychmiast po wyzwoleniu załoga uprzątała gruzy, porządkowała teren i angażowała się do pracy nie bacząc na możliwości płatnicze tymczasowego zarządu Cukrowni. W czasie odbudowy w czynie społecznym rozebrano części murów starych hal fabrycznych i wyburzono stare budynki biurowe i mieszkalne uprzątając miejsce pod nowe. Wykonano wiele prac społecznych przy odbudowie których wartość szacuje się na sumę 0,5 mln. zł. W latach późniejszych w czynie społecznym wykonano m. innymi następujące poważniejsze prace:
1. Porządkowanie, niwelacje, zazielenienie i ogrodzenie terenu przedszkola wartość 30000 zł.
2. Porządkowanie, niwelacja i ogrodzenie terenów przy wszystkich blokach mieszkalnych wartość około 20 000zł.
3. Budowa stadionu wartość około 20 000zł.
4. Budowa basenu kąpielowego wartość 30000zł. 
5. Budowa ulicy przy blokach mieszk. /I rząd/ wartość ok. 5 tys. zł.
6. Wykonanie kwietników przed blokami /I rząd/ wartość około 10 tys. zł.
7. Wybudowanie piwnic przy ulicy Kochanowskiego wartość około 20 tys. zł.
8. Wybudowanie 2 budynków gospodarczych przy ul. Kochanowskiego wart. około 40 tys. zł.
9. Rozbiórka 4 starych domów mieszkalnych wartość ok. 45 tys. zł.
10. Wybudowanie dużego budynku gospodarczego przy nowych blokach – wartość około 5 tys. zł.
11. Uporządkowanie i zasiedlenie terenu wokół hotelu cukrowniczego – wartość około 5 tys. zł.
12.Porządkowanie fabryki i placu fabrycznego – wartość około 30 tys. zł.
13. Rozładunek wagonów z cegłą i załadunek wagonów z cukrem eksportowym w okresie niedoboru pracowników kampanijnych – wartość około 5 tys. zł.
14. Wykop pod fundamenty do 3-ch budynków gospodarczych przy ulicy Węgrowskiej 10a – wartość około 20 tys. zł.
15. Wykonanie izolacji i odwodnienia piwnic – wartość około 20 tys. zł.
16. Wykop i wykonanie fundamentów pod dom mieszkalny przy ulicy Kochanowskiego – wartość około 15 tys. zł.
Ponadto Cukrownia jako Zakład pomagała w czynie społecznym w budowie Szkoły Nr. 2 oraz sal gimnastycznych przy szkołach Nr. 2 i Liceum Ogólnokształcącym, ogólna wartość wymienionych czynów społecznych oblicza się na 0,855 miliona. Jest to suma tylko częściowo obrazująca społeczny nakład pracy ludzi zatrudnionych w cukrowni.
Na przestrzeni wielu lat, w chwilach ciężkich dla zakładu załoga niejednokrotnie udowodniła swoje zaangażowanie, bezinteresowność i troskę  o swoje miejsce pracy i obiekty z nim związane.

Wyniki produkcyjne, wkład do banku 30 mld., nowości.

Osiągane przez Cukrownię wyniki produkcyjne są coraz lepsze. Za rok 1973 osiągnięto obniżkę kosztów produkcyjnych o 5.408000 zł w stosunku do roku 1972 poprzez obniżenie strat produkcyjnych. Fabryka jest w ciągłej modernizacji. W okresach remontowych instaluje się szereg nowoczesnych urządzeń, wprowadza się na szeroką skalę automatyzację procesu jak również szereg usprawnień zgłoszonych przez pracowników – racjonalizatorów. Poprzez modernizację zakładu, wprowadzanie nowości osiąga się coraz lepsze wyniki, radykalnie poprawiają się warunki pracy załogi.
Z tytułu poprawy efektywności gospodarowania w roku 1974 cukrownia wypracuje efekty finansowe w wysokości 11920 tys. zł.
Planowane efekty otrzyma się poprzez
- poprawę wskaźnika ubytku surowca
- polepszenie wskaźnika strat produkcyjnych 
- obniżenie zużycia materiałów jak: węgla, koksu, kamienia wapiennego, worków poprzez obniżenie strat nadzwyczajnych. 

1-Maja

Pochody pierwszomajowe pracowników Cukrowni w latach siedemdziesiątych XX w...