Rok 1923

Towarzystwo Akcyjne Fabryki Cukru i Rafinerii Elżbietów

Towarzystwo Akcyjne Cukrowni Elżbietów wznowiło działalność w roku 1923. Wtedy też decyzją Ministra Przemysłu i Handlu oraz Skarbu zezwolono „Towarzystwu Akcyjnemu Fabryki Cukru i Rafinerii Elżbietów, dawniej baronów Lesserów” na powiększenie kapitału zakładowego... Rok później przeprowadzono remont cukrowni...

Pamiątkowe zdjęcie przed budynkiem Cukrowni. Data i okazja wykonania zdjęcia nieznane.

>>>powiększenie

Na odbytej15 X 1928 r. w Sądzie Okręgowym w Siedlcach licytacji, osadę Elżbietów nabył za sumę 301 000 złotych Bank Handlowy w Warszawie Spółka Akcyjna. Prawdopodobnie w tym samym czasie Bank kupił także cukrownię. Cukrownia ponownie została unieruchomiona.

Na zdjęciu (rok 1936) widok na zabudowania Cukrowni "Elżbietów" od strony wschodniej. Na podstawie fotografii z albumu pana Adolfa Buchalskiego.

Na zdjęciu: Poświęcenie Cukrowni 

przez Ks. Kanonika Mazurkiewicza w 1930r.

Fotografia pochodzi z albumu pana Adolfa Buchalskiego. Upowszechnienie zdjęć z zawdzięczam Pani Annie Pogrzebacz z d. Buchalska oraz Panu Piotrowi Buchalskiemu, który przesłał skany i inne materiały - z tamtych lat o Cukrowni.

Cukrownia i Rafineria Sokołów Spółka Akcyjna

Wygląd cukrowni "Elżbietów" w latach 30-tych. Napis na zdjęciu: BORMANN SZWEDE i S-KA - CUKR: "ELŻBIETÓW. Autor nieznany.

Na mocy aktu z dnia 3 czerwca 1931 r., Bank Handlowy sprzedał „dobra ziemskie Elżbietów wraz ze wszystkimi zabudowaniami przeznaczonymi do prowadzenia cukrowni oraz z całym urządzeniem
fabrycznym i maszynami” spółce „Cukrownia i Rafineria Sokołów Spółka Akcyjna” za sumę 1 850 000 złotych w złocie. Suma ta obejmowała również dwa place położone na terenie miasta Sokołowa. Siedziba Spółki mieściła się w Warszawie przy ulicy Ordynackiej 5. 

Głównym akcjonariuszem Spółki był baron Dangiel, zaś członkami dziesięcioosobowego zarządu byli m.in. Zbigniew Malewicz i Henryk Żelichowski.

Z opisem: "Cukrownia widok od strony południowej, 1936 rok.". Fot. autor nieznany

Nowo powstała „Spółka Akcyjna Plantatorów Cukrowni Sokołów” z siedzibą w Warszawie przy ulicy Śniadeckich 18 w osobach: Zbigniew Malewicz i Jerzy Łubieński podpisali umowę dzierżawy następującej treści: 

„§ 1. „Cukrownia i Rafineria Sokołów Spółka Akcyjna” aktem niniejszym wydzierżawia firmie „Spółka
Akcyjna Plantatorów Cukrowni Sokołów”, a firma ta bierze w dzierżawę należącą do „Cukrowni i Rafinerii Sokołów Spółka Akcyjna” osadę fabryczną pod nazwą „Dobra ziemskie Elżbietów” niniejszą
księgą objętą, w powiecie sokołowskim, województwie Lubelskim położoną, w granicach, w jakich „Cukrownia” osadę tę posiada i po siadać ma prawo, wraz ze znajdującymi się na wydzierżawionej
nieruchomości budynkami z wyjątkiem piętra domu fabrycznego, zajmowanego obecnie przez szefa biura „Cukrowni” Ludwika Postolkę i z wyłączeniem do dnia trzydziestego września bieżącego 1936
roku najwyższego piętra magazynu cukrowego, z wszystkimi urządzeniami, maszynami, aparatami, utensyliami i narzędziami, torem kolejowym, bocznicą i dwoma placami w mieście Sokołowie i gruntami wchodzącymi w skład niniejszej nieruchomości, a to za czynsz dzierżawny na termin i na warunkach niżej oznaczonych”.

Termin trwania dzierżawy określony został od dnia podpisania umowy do 1 III 1939 r., tj. na okres trzech kampanii cukrowniczych.

Zarząd „Spółki Akcyjnej Plantatorów Cukrowni Sokołów” stanowili: prezes – Zbigniew Malewicz, członkowie: W. Bereszko, J. Jemielewski i J. Malewicz. Administratorem fabryki był Z. Malewicz, zaś
dyrektorem W. Wyszyński.

...

Kadrę techniczną i biurową cukrowni stanowili: Czesław Zielkiewicz - wicedyrektor i zmianowy; Adolf Buchalski - inspektor plantacji, gospodarz i ekspedytor; Ludwika Mazurowska - biuralistka; Ludwik Postolka - szef biura i buchalter; Jan Burakowski - pomocnik buchaltera; Henryk Goetzen - rachmistrz; Stanisław Fabijanowski - zmianowy; Bronisław Fabianowski - mechanik; Edmund Maske - magazynier.

Źródło: [w pliku PDF] 

Rocznik PTHT VII (2007)”, 2009, s. 27-52 Jacek Maliszewski Cukrownia Elżbietów (1845–1939)