PDK - wygląd z 1964 roku - pierwszy neon w Sokołowie Podl.

Michał Kurc - autoportret.

...dobry pomysł - koloryt stron wskazał mi właściwy kierunek oglądania zdjęć i dokumentów.

Pierwsze plansze, pierwsze wiadomości 

...  o początkach PDK. 23 lipca 1964 r. w jednej z gazet napisano: "Najpierw były kłopoty z dokończeniem budowy. Zaplanowana w latach, kiedy panowała moda na przesławne giganty i monumentalizm przerosła realne możliwości i nie mogła dobiec końca. Po wielu latach sokołowianie doczekali się Powiatowego Domu Kultury. Wyrosła budowla duża, okazała. Ta wielkość znów przysparza kłopotów. Jak należy zagospodarować obiekt? Jedni żądali: „Wszystko dla kultury!" Drudzy powiadali: "Dlaczego wszystko? Wszystko to za dużo..." 

Paweł Kamiński

W sąsiedztwie fotografii  wiersz pana Pawła Kamińskiego (1901-1978) żołnierza, nauczyciela, poety – silnie związanego z Sokołowem i regionem:

 ... - wzruszające wspomnienie z 1969 roku...

 ... Znana mi scena z Panią Mieczysławą Cwiklińską ze spektaklu telewizyjnego z 1968 roku. Także na żywo ze sceny PDK w tej samej sztuce A. Casony "Drzewa umierają stojąc". Siedziałem na widowni ze swoją wrażliwością odbierając emanujące ze sceny ciepło, wzruszenie, trochę śmiechu. Proste prawdy i optymistyczną wiarę w dobroć i godność człowieka - sentymentalizm w dobrym gatunku.

Na kolejnych planszach: zapamiętany podróżnik Olgierd Budrewicz, spotkania z aktorami, koncerty znanych i popularnych zespołów.

Ciekawostka

Rok 1974 "Omega" na scenie PeDeKu w Sokołowie Podlaskim

W tym samym czasie poznawałem kulturę Węgier będąc w Budapeszcie, Debreczynie, Hajdúszoboszló... » galeria

Moje wspomnienia

Był 1974 rok

Po wizytacji Klubu Pracownika Cukrowni przez ówczesnych Włodarzy Województwa Warszawskiego i dyrektora Powiatowego Domu Kultury Wacława Kruszewskiego i zapoznaniu się z dorobkiem fotograficznym Klubu, otrzymałem (jak już na wstępie wspomniałem) propozycję pełnego etatu instruktora fotografii w PDK. Propozycja była na tyle kusząca, że fotografia była moją pasja, a bycie instruktorem w PDK moim marzeniem. Niestety odmówiłem z uwagi na znaczne zaniżenie mojego budżetu. W moich planach było założenie rodziny - ślub w 1975 roku.

Nastał 1975, 1976 rok 

W miejsce PDK powołano nową wojewódzką instytucją w mieście - Centrum Kultury i Sztuki Województwa Siedleckiego w Sokołowie Podlaskim. Na proponowane mi miejsce instruktora fotografii w CKiS zatrudniono Grzegorza Piaskowskiego, znaliśmy się. Wystawiałem prace na wystawach w CKiS... aż tu pewnego dnia 1976 roku usłyszałem

..."PeDeK" płonie!"

 ... napisałem w jednej z galerii: " po usłyszeniu tej informacji smutek ogarnął mnie i bezradność. Nie zważając na nic poleciłem kierowcy żeby zawiózł mnie na miejsce pożaru.
Płomienie na dachu rozprzestrzeniały się od sceny na wszystkie kierunki. Zauważyłem przed budynkiem sprzęt fotograficzny, obok leżało wiele książek. Spojrzałem w kierunku pracowni fotograficznej - przez otwarte okno wyjrzał Andrzej Kopczyński i coś krzyknął, nagle obok niego pojawiły się języki ognia, odskoczył w bok. Widok przejmujący. Nad pracownią ogień..."

 Z galerii "Sokołów Podlaski z tamtych lat". Fot. autor nieznany, utwór zależny.

języki ognia trawią fotogramy

W 1976 roku Grzegorz Piaskowski zorganizował jedną z większych wystaw z wieloma moimi pracami. Pojawił się też ogień w górnym holu, który strawił większą część fotogramów z tej wystawy - w tym wszystkie moje. Towarzyszyło mi dziwne uczucie przygnębienia i smutku - miałem wyjątkowo emocjonalny stosunek do fotogramów i tego miejsca - PeDeKu.

Na scenie w Świetlicy Cukrowni

Za mały czas można było zauważyć, że w mieście jest odczuwalny brak sceny, kina, wystaw... Klub Pracownika Cukrowni starał się łagodzić ten brak udostępniając scenę i salę widowiskową.

Na scenie w Świetlicy Cukrowni. Fot. Michał Kurc

... - było czasami tłoczno ale "swojsko" - ktoś skomentował tę sytuację. Prawdopodobnie na myśli miał niską scenę (kameralną) niespostrzeżenie przechodzącą w widownię - bliski kontakt aktora z widzem, czego nie dawała scena w domu kultury, bo była bardziej przystosowana wysokością do projekcji filmów.

0dbudowa

 ... rozpoczęła się bezzwłocznie. Dach był najważniejszy. Utrwaliłem zakładanie przęseł przy użyciu śmigłowca na dachu budynku. Wykonałem kilka zdjęć z różnych punktów. 

To był najbardziej niebezpieczny moment, kiedy śmigłowiec prawie dotykał dachu. Fot. Michał Kurc.

W pewnym momencie, po zrobieniu zdjęcia przelatującego śmigłowca z przęsłem nad pocztą, poczułem dziwny ciężar. Okazało się, że w kieszeniach i pod ubraniem, miałem dużo ubitego śniegu - była to tak wielka moc tego śmigłowca.

Po wielu latach 3 października 2024 pokolorowałem to ujęcie i oto efekt:

Zapewne jest wyczuwalna niepewność ale i radość, nadzieja tamtej chwili, dlatego powracam tym obrazem.

Wystawa

o fotografii

Na pierwszej planszy:

Fotografie przypomniały mi pierwsze lata PDK. Wystawy, rozmowy z Leszkiem Piećko i Heniem Rudasiem. Pamiętam wygląd pracowni fotograficzno-filmowej z ciemnią i pracownią widną z małą salą projekcyjną.

 Jestem na zdjęciu - miła niespodzianka, choć pomija się moją osobę w opisie wystawy - nie wiem dlaczego (?), Jednak eksponuje zdjęcie ze mną jak zapoznaję sokołowskich miłośników sztuki fotograficznej z wystawą - w ramach zajęć Sokołowskiego Klubu Fotograficznego.

Fot. Grzegorz Piaskowski. Podpis pod odbitką na planszy: "Wystawy fotograficzne w Domu Kultury" - i tylko tyle.

 Cytuję informację z planszy:

"S E K C J A   F O T O G R A F I C Z N A 

- jedna z pierwszych sekcji Powiatowego Domu Kultury; 

Pierwszym instruktorem był Henryk Rudaś, 

następnie Leszek Piećko, Henryk Rosochacki." * [1]

Dlaczego pominięto znaczący i ciekawy, niepowtarzalny okres dla sokołowskiej fotografii?

... Były to lata CKiS w Sokołowie Podl. - czas pracy instruktorów fotografii: Grzegorza Piaskowskiego i Michała Kurc'a - mojej działalności fotograficznej tutaj:

- organizatorów ciekawych i znaczących w fotografii polskiej  p l e n e r ó w   w Gródku,

- założycieli Sokołowskiego Klubu Fotograficznego - Grzegorz był prezesem klubu, na mnie spadł obowiązek prowadzenia zajęć dydaktycznych - byłem instruktorem i wiceprezesem Klubu.

"Jednym z najaktywniejszych klubów domu kultury był klub fotograficzny i filmowy. Kierowali nim kolejno Leszek Piećko, Heryk Rudaś, Grzegorz Piaskowski, Michał Kurc i Henryk Rosochacki. Im zawdzięczamy bodaj największy w tej części Polski, zbiór czarno - białych zdjęć ze wszystkiego co ważnego działo się w przestrzeni publicznej miasta i powiatu od 1964 do 1976 roku." - Wacław Kruszewski.

_{___________________}

*1 Z całym szacunkiem dla Henia. Henryk Rosochacki pracował w ZDZ. Na jednym ze spotkań Sokołowskiego Klubu Fotograficznego - w 1978 roku, wypełnił deklarację i został członkiem SKF. Tak zaczęła się jego przygoda z fotografią W SOK. 

W tym czasie na etacie instruktora fotografii w Centrum był zatrudniony Grzegorz Piaskowski, po nim moja osoba. Z chwilą przeniesienia Centrum do Siedlec kontynuowałem pracę w Siedlcach. Henryk Rosochacki został zatrudniony na etacie instruktora fotografii w Sokołowskim Ośrodku Kultury. > powrót 

Sokołowski Klub Fotograficzny

Wystawa pod chmurką "Moje Miasto"

Bardzo skromnie zaprezentowano sokołowską fotografię. Autor wystawy popełnił błąd, zaliczył tę akcję SKF do działań sekcji fotograficznej PDK której w tamtym czasie nie było.

Akcja plenerowa Sokołowskiego Klubu Fotograficznego Fot. Michał Kurc.

Plener fotograficzny SKF - "Zabytki Ziemi Sokołowskiej".

Pałac w Patrykozach w 1979 r. Fot. Michał Kurc

 Galeria moich poplenerowych prac: