Węgrowskie klimaty na pocztówkach




 

Czas jest łaskaw dla Węgrowa. 560 lat temu osada położona nad spławnym Liwcem uzyskała prawa miejskie, a 350 lat temu otrzymała własny herb. Możni i mądrzy właściciele: Kiszkowie, Radziwiłłowie, Krasińscy, Ossolińscy, Łubieńscy, dbali o rozwój miasta. Zostawili po sobie wiele śladów. 


Zapraszamy do miejsc, w których Czas się zatrzymał. 


Zacznijmy od rynku, przy którym obok barokowej bazyliki ze wspaniałymi freskami i obrazami znajduje się dawny zajazd - Dom Gdański oraz XIX-wieczne piętrowe drewniane i murowane domy. Przejdźmy uliczką z parterowymi drewnianymi domami (w zależności od pory roku pachnącą bzem, akacją lub lipą) do zachodniej części miasta, gdzie znajdują się kościół i dawna plebania ewangelicka, a na cmentarzu, przy XVll - wiecznym modrzewiowym kościółku, znajduje się grób nauczyciela poległego w bitwie 3 II 1863 roku oraz XVll - wieczne groby tkaczy szkockich. 


W południowej części miasta znajduje się lapidarium - pomnik, upamiętniający węgrowskich Żydów, a na przedpolach Węgrowa, na mogile powstańców 1863r. znajduje się głaz - pomnik postawiony w 1917 r. przez społeczeństwo. W kościele poklasztornym, zdobionym m.in. freskami M. A. Palloniego i rzeźbą A. Schlutera znajduje się nagrobek fundatora kościołów J. D. Krasińskiego. Ostatni właściciele miasta, Łubieńscy, spoczywają w kaplicy nagrobnej na cmentarzu katolickim, a na jej zachodniej ścianie wmurowano tablice poświęcone żołnierzom AK. 
Powracając do centrum przejdziemy obok XVlll - wiecznego budynku, w którym mieściła się szkoła i seminarium prowadzone przez ks. ks. Komunistów, a także ufundowana przez jednego z nich 270 lat temu pierwsza publiczna biblioteka. l jesteśmy już o krok od jednej z legend węgrowskich o wielkiej miłości poza grób i złudnych magicznych sztukach czarnoksięskich Twardowskiego, który używał metalowego zwierciadła, wiszącego obecnie w zakrystii bazyliki. 


Czas w Węgrowie czasem przyspiesza. Dzieje się tak w czasie Biesiad Weselnych, gdy na węgrowskim rynku wirują w tańcu kolorowe stroje, a kapele wygrywają skoczne utwory. Bo Węgrowianie bardzo szanują przeszłość - i umieją się weselić.

W XVIII - wiecznej kamienicy, zwanej "Domem Gdańskim",
mieści się Miejska Biblioteka Publiczna im. Augusta Cieszkowskiego.

 

Północna pierzeja rynku z XIX - wieczną zabudową.

 

XIX - wieczna drewniana zabudowa ulicy G. Narutowicza.

 

Dawna plebania ewangelicka z 1763 r. ufundowana przez 

bankiera  króla Stanisława Augusta - Piotra Teppera. 

Od 1962 r.  mieści się w niej Ewangelicki Dom Opieki "Sarepta".

 

Modrzewiowy kościół ewangelicki z 1679 r.,wg tradycji wybudowany 

w ciągu jednej doby,służył do 1841 r. luteranom z Warszawy 

i Węgrowa jako świątynia parafialna.

 

Macewy z lapidarium poświęconego węgrowskim Żydom,
którzy osiedlali się w Węgrowie od 1537 r.

 

Głaz - pomnik ustawiony w 1917 r. przez społeczeństwo Węgrowa
na mogile powstańców poległych w bitwie 3 II 1863 r.

 

XIX - wieczna zabudowa drewniana na ul. Kościuszki,
w głębi fasada kościoła poklasztornego konsekrowanego w 1711 r.,
projektu Tylmana z Gameren.

 

Neogotycka murowana kaplica cmentarna z 1893 r. wzniesiona
jako kaplica nagrobna ostatnich właścicieli Węgrowa - hr. Łubieńskich.

 

Wzniesione ok. 1711 r. dla zgromadzenia ks. ks. komunistów 

(Bartoszków) zabudowania z czworoboczną wieżyczką 

zwieńczoną barokowym hełmem z lukarnami.

 

Brama przejazdowa w półkoliście zamkniętej arkadzie na osi północnego
skrzydła kolegium ks. ks. Bartoszków. Za nią  budynek plebani z pocz. XX w.

 

Bazylika mniejsza p.w. Wniebowzięcia NMP
wg projektu Tylmana z Gameren, konsekrowana w 1711 r.

 

Od 5 lat w czerwcu Węgrów zaprasza 
na "Biesiadę Weselną"

 

 

 

galeria m


Copyright © design and photos by Michał Kurc