Mt 26:14-15,46-47,57,59,62-66

14. Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów
15. i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.
...
46. Wstańcie, chodźmy! Oto blisko jest mój zdrajca.
47. Gdy On jeszcze mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i starszych ludu.
...
57. Ci zaś, którzy pochwycili Jezusa, zaprowadzili Go do najwyższego kapłana, Kajfasza, gdzie zebrali się uczeni w Piśmie i starsi.

...

59. Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić.
...
62. Wtedy powstał najwyższy kapłan i rzekł do Niego: Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciwko Tobie?
63. Lecz Jezus milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?
64. Jezus mu odpowiedział: Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebieskich.
65. Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: Zbluźnił. Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? Oto teraz słyszeliście bluźnierstwo.
66. Co wam się zdaje? Oni odpowiedzieli: Winien jest śmierci.

Mt 27:27,29-34
27. Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa z sobą do pretorium i zgromadzili koło Niego całą kohortę.
...
29. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: Witaj, królu żydowski!
30. Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie.
31. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.
32. Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego.
33. Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejscem Czaszki,
34. dali Mu pić wino zaprawione goryczą. Skosztował, ale nie chciał pić.

 Mt 27:35,37,39-43
35. Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy.
...
37. A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: To jest Jezus, Król żydowski.
...
39. Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami,
40. mówiąc: Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża.
41. Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali:
42. Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. Jest królem Izraela: niechże teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego.
43. Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym.

Mt 27:45-54
45. Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej.
46. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lema sabachthani? to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
47. Słysząc to, niektórzy ze stojących tam mówili: On Eliasza woła.
48. Zaraz też jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, napełnił ją octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić.
49. Lecz inni mówili: Poczekaj! Zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go wybawić.
50. A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha.
51. A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół; ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać.
52. Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało.
53. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli oni do Miasta Świętego i ukazali się wielu.
54. Setnik zaś i jego ludzie, którzy odbywali straż przy Jezusie, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, zlękli się bardzo i mówili: Prawdziwie, Ten był Synem Bożym.

Mt 27:57-60
57. Pod wieczór przyszedł zamożny człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa.
58. On udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wówczas Piłat kazał je wydać.
59. Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno
60. i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł.
(BT)

---

Czyńcie to na moją pamiątkę...

Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, głosicie śmierć Pana do czasu, aż On przyjdzie. 

1 list do Koryntian 11:23-26, Biblia Poznańska

23.To, co otrzymałem od Pana, przekazałem wam, a mianowicie, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany (w ręce wrogów), wziął chleb 

24. i odmówiwszy dziękczynną modlitwę połamał go i rzekł: "To jest Ciało moje, za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę". 

25. Podobnie po wieczerzy (wziął) kielich i powiedział: "Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Ile razy będziecie z niego pić, czyńcie to na moją pamiątkę", 

26. Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, głosicie śmierć Pana do czasu, aż On przyjdzie.

Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne.

Ew. Jana 6:53-60, Biblia Tysiąclecia

53. Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. 

54. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 

55. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. 

56. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. 

57. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. 

58. To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. 

59. To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum. 

60. A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?