W Domu Gdańskim przeznaczono niektóre pomieszczenia na prowizoryczną pracownię fotograficzną.

W tym pomieszczeniu była ciemnia do mojej dyspozycji - 1,2m szerokości. W zawilgoconych i zagrzybionych piwnicach była ciemnia na potrzeby sekcji fotograficznej...

Po dłuższym przebywaniu w ciemni, węgrowski Rynek dostarczał mi ciepła, świeżego powietrza i relaksu. Spacerując uliczkami mogłem zobaczyć np. białego konia wpatrującego się w podobizny polityków, piękno ul. Kilińskiego - jednej z najstarszych ulic w Węgrowie. Jednak Rynek był dla mnie oazą...

Rynek tonął w zieleni i kwiatach - niczym skwer. Drzewa, żywopłot i dywanowe trawniki tworzyły oazę spokoju i wytchnienia w upalne letnie dni - i ta ławeczka pod wierzbą...

Powracając do węgrowskiej "Cepelii"...  Na trzecim zdjęciu przed Spółdzielnią (poniżej - pierwsza z prawej) pani Dominika Bujnowska. Podczas 40 letniej pracy twórczej pani Dominika utkała ponad 1500 dywanów. Zmarła w 1989 roku - zdjęcie z jej ostatniej drogi. Spoczywa na cmentarzu katolickim w Węgrowie. Poniżej jedna z jej prac powieszona na elewacji budynku w celu wykonania zdjęcia do katalogu.

Dom przy ul. Piwnej... 

... z dwoma gankami -widoczny jeden wejście do biura PTTK.

Kamień na mogile powstańców styczniowych, budynek Zasadniczej Szkoły Zawodowej oraz nowe osiedle mieszkaniowe SM "Podlasianka".

Nowy budynek Węgrowskiego Ośrodka Kultury...

... oddanego w użytkowanie w 1988 roku, a pomieszczenia pracowni fotograficznej w następnym 1989 roku - niestety też w piwnicach zawilgoconych i zagrzybionych.

W WOK pracowałem 19 lat. Więcej we wspomnieniach.

na stronie od 2013.05.31