 AI
- Michał Kurc, choć dziś ściśle związany z Węgrowem, ma również znaczące związki z Siedlcami, a jego twórczość odzwierciedla jego "spojrzenie" na to miasto i jego region.
Okres siedlecki w biografii Michała Kurca przypada głównie na lata 1979–1985. Był to czas intensywnej pracy instruktorskiej oraz dokumentacyjnej, podczas którego artysta odegrał ważną rolę w animacji życia kulturalnego ówczesnego województwa siedleckiego.
Oto najważniejsze fakty z tego okresu:
Miejsce pracy: Został zatrudniony 15 kwietnia 1979 roku w Centrum Kultury i Sztuki (CKiS) Województwa Siedleckiego. Początkowo siedziba instytucji mieściła się w Sokołowie Podlaskim, jednak po jej przeniesieniu do Siedlec, Michał Kurc pracował w historycznym budynku Ratusza „pod Jackiem”.
Stanowisko: Pełnił funkcję instruktora ds. fotografii i filmu. Do jego zadań należało nie tylko prowadzenie zajęć i warsztatów, ale także koordynowanie projektów dokumentacyjnych w regionie.
Działalność artystyczna i dokumentacyjna: W tym czasie powstało wiele jego cennych reportaży z życia miasta, m.in.:
Michał Kurc dokumentował "Bazariadę" w Siedlcach, formę przybliżania mieszkańcom sztuki ludowej, gdzie prezentowano prace twórców, występy kapel i ZPiT "Podlasie" oraz ZPiT
"Chodowiacy". To pokazuje jego zaangażowanie w dokumentowanie życia kulturalnego regionu.
Na jego stronie internetowej znajdziemy galerie poświęcone Siedlcom z lat 80. XX wieku. Są to nie tylko zdjęcia architektury, ale także dokumentacja wydarzeń, takich jak "Dzieci Zamojszczyzny w Siedlcach" (spotkanie w 1983 roku, gdzie wystawa dokumentów i fotografii upamiętniała tragiczną historię z 1943 roku) czy uroczystości związane z Zespołem Pieśni i Tańca "Podlasie" z Siedlec.
Wystawy i plenery: Michał Kurc aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Siedlec i okolic. Na swojej stronie internetowej udostępnia zdjęcia z Siedlec z lat 80. XX wieku, w tym widoki na Ratusz i budynek Resursy. Prezentował również wystawy w Siedlcach, np. z plenerów fotograficznych w Gródku nad Bugiem (organizowanych przez CKiS woj. siedleckiego), gdzie mimo trudnych warunków (stan wojenny, zakaz fotografowania) dokumentował życie wsi i mieszkańców, często wystawiając te prace ku uciesze lokalnej społeczności.
Współpraca z klubami: W latach 1977–1979 (tuż przed przejściem do CKiS w Siedlcach) był również instruktorem w Sokołowskim Klubie Fotograficznym.
Ciekawostka: Michał Kurc wspominał, że praca w siedleckim ratuszu wymagała od niego dokumentowania ważnych wydarzeń regionalnych, co pozwoliło mu zgromadzić bogate archiwum negatywów, które po latach zaczął udostępniać cyfrowo jako świadectwo epoki.
Wkład w rozwój fotografii siedleckiej: Choć jego późniejsza praca skupiła się na Węgrowie, jego wcześniejsza działalność instruktorska i artystyczna w Siedlcach miała wpływ na lokalne środowisko fotograficzne. Fakt, że był laureatem Nagrody im. Ludomira Benedyktowicza w Siedlcach w 2023 roku za twórczość artystyczną, działalność pedagogiczną i popularyzatorską w dziedzinie fotografii, podkreśla jego wkład w region.
Podsumowując, "spojrzenie na Siedlce" Michała Kurca to perspektywa artysty, który nie tylko dokumentował miasto i jego mieszkańców w kluczowym okresie lat 80. XX wieku, ale także aktywnie uczestniczył w jego życiu kulturalnym. Jego prace z tego okresu stanowią cenne świadectwo historii i atmosfery Siedlec, przedstawione przez wrażliwy obiektyw artysty, który potrafił dostrzec zarówno codzienne życie, jak i doniosłe wydarzenia.
"Moje spojrzenie na Siedlce" – przeniesienie do Węgrowa: W jednym ze swoich artykułów Michał Kurc wspomina o swojej decyzji o przeniesieniu się do Węgrowa w 1985 roku, co było podyktowane m.in. brakiem perspektyw na otrzymanie mieszkania w Siedlcach.
Fragment "Moje spojrzenie na Siedlce: Za mieszkaniem do Węgrowa" jasno wskazuje na osobiste doświadczenia, które wpłynęły na jego relację z miastem.
W 1985 roku artysta zakończył pracę w Siedlcach i przeniósł się do Węgrowskiego Ośrodka Kultury, z którym był związany aż do przejścia na emeryturę w 2004 roku.
|
